Οι πόρτες των Ανδριώτικων μονοπατιών

Μα έχουν πόρτες τα μονοπάτια; Φυσικά και έχουν! Το δύσκολο για εμάς είναι πως εκτός από πολλές είναι και τεράστιες σαν γκαραζόπορτες!

Ας δούμε τι τρέχει με τις πόρτες. Είναι συχνό φαινόμενο στα βουνά της Άνδρου οι κτηνοτρόφοι να “κλείνουν” τις περιοχές βοσκής των κοπαδιών τους με αυτοσχέδιες πόρτες που τις περισσότερες φορές μονο οι ίδιοι μπορούν να ανοίξουν. Αρκετοί από εμάς έχουμε βρεθεί μπροστά σε ένα πλέγμα που κλείνει το δρόμο και που είναι ασφαλισμένο με δεκάδες βαριές πέτρες, σχοινιά με περίτεχνους κόμπους. Πολλές φορές έχουμε σκαρφαλώσει ντουβάρια ή έχουμε καβαλήσει σύρματα προκειμένου να συνεχίζουμε το δρόμο μας. Είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα.

Η λύση αυτού του προβλήματος, δηλαδή της ασφαλούς διέλευσης χωρίς να προκαλούμε προβλήματα στους βοσκούς απασχόλησε πολύ την ομάδα μας και ειδικά τον Peter Straatjes που εδώ και τρία χρόνια δουλεύει πάνω στην επίλυση αυτού του προβλήματος. Βρήκε λοιπόν μια βολική λύση χαμηλού κόστους από European Pallet που είναι λίγο πιο ανθεκτικές από τις no name παλέτες και το καλοκαίρι που μας πέρασε ξεκίνησε η τη παραγωγή ξύλινων θυρών!

Συνήθως στην ομάδα των εθελοντών του Andros Routes (Route Angel) ενθουσιαζόμαστε με κάθε νέο στόχο, έτσι και εδώ η παραγωγή σε πρώτη φάση πήγε θαυμάσια και πριν μπούμε στον Οκτώβριο είχαν φτιαχτεί τριαντατρείς (33) πόρτες εκ των οποίων οι οκτώ (8) είναι ήδη τοποθετημένες στα μονοπάτια!

Πως κατασκευάζεται μια πόρτα; Αποσυναρμολογούνται οι παλέτες και φτιάχνεται ένα πλαίσιο σαν κορνίζα που πάνω του καρφώνεται το συρμάτινο πλέγμα. Στη τοποθέτηση, σε μια μπετόβεργα που καρφώνεται στη γη φοριέται μια πλαστική σωλήνα και πάνω της με σύρμα που έχει το ρόλο του μεντρεσέ δένεται η πόρτα. Το κόστος είναι μικρό, απαιτεί όμως πολλές ώρες εργασίας τόσο στην κατασκευή όσο και στην τοποθέτηση.